مطالعه لرزه‌خیزی تهران بزرگ و مجاورت آن با استفاده از داده‌های ثبت شده در شبکه لرزه‌نگاری شهر تهران

از تاریخ خرداد 1383 تا آذر 1387 فعالیت لرزه‌ای بسیار کمی در مجاورت گسل‌های شمال تهران، طالقان، کهریزک و محدوده شهر تهران ثبت شده است. در مقابل، فعالیت لرزه‌ای در امتداد گسل‌های مشا، گرمسار، کندوان و گسل‌های حاشیه جنوبی دریای خزر قابل توجه است. به طور کلی شاهد کاهش فعالیت لرزه­ای در منطقه البرز مرکزی از طول جغرافیایی º51 خاوری به سمت باختر هستیم. دو زمین‌لرزه در باختر شهر تهران با ژرفاهای 15 و 17 کیلومتر تعیین محل شده‌اند که یکی از آنها دارای سازوکار کاملاً امتدادلغز می‌باشد. لرزه‌خیزی قابل توجهی در امتداد گسل مشا بویژه در مجاورت شهرهای دماوند و بومهن و منطقه لواسانات بزرگ ثبت شده است. سازوکارهای محاسبه شده در امتداد این گسل ترکیبی از حرکات امتداد‌لغز و معکوس را نشان می‌دهد که بر حرکت فشاری- عبوری گسل مشا با مؤلفه چیره امتداد لغز چپگرد و ادامه این نوع حرکت تا منطقه لواسانات در جنوب انتهای خاوری گسل شمال تهران دلالت می‌کند. تعیین محل دقیق تعدادی از وقایع، نشانگر وقوع وقایع در بازه ژرفای 4 تا 32 کیلومتر است. به طور کلی سازوکارهای تعیین شده در منطقه، ترکیبی از سازوکارهای امتداد لغز و معکوس هستند و به نظر می‌رسد هرچه از حاشیه جنوبی البرز به سمت شمال ایران مرکزی پیش می‌رویم سازوکارهای معکوس، بیشتر چیره می‌شوند که می‌تواند نشان‌دهنده جدایش لغزش در حاشیه جنوبی البرز باشد.